Verbum

фігу́рны, -ая, -ае.

1. гл. фігура.

2. Які мае складаную форму, мае ўзор.

Фігурная рамка.

3. Які выконваецца з фігурамі (у 2 знач.) або прызначаны для такога выканання.

Фігурнае плаванне.

Фігурнае катанне на каньках.

Фігурныя канькі.

4. Які мае прыгожую фігуру (разм.).

Фігурная дзяўчына.

|| наз. фігу́рнасць, -і, ж.

фігуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках.

|| ж. фігуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

фігу́рысты, -ая, -ае (разм.).

1. Складаны па форме.

Фігурыстая разьба.

2. Які мае прыгожую фігуру (у 5 знач.).

Ф. хлопец.

фідэі́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, якое сцвярджае прымат веры над розумам.

|| прым. фідэісты́чны, -ая, -ае.

фідэі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік фідэізму.

|| ж. фідэі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фідэі́сцкі, -ая, -ае.

фіёрд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі, з крутымі і высокімі берагамі марскі заліў, які глыбока ўразаецца ў сушу.

Скандынаўскія фіёрды.

фі́жмы, -аў (гіст.).

Шырокі каркас, зроблены з кітовага вуса ў выглядзе абруча, які надзяваўся пад спадніцу і надаваў ёй пышнасць, а таксама спадніца з такім каркасам.

фізіёлаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па фізіялогіі (у 1 знач.).

фі́зік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па фізіцы.

фі́зіка, -і, ДМ -зіцы, ж.

1. Навука аб уласцівасцях і будове матэрыі, аб формах яе руху і зменах.

Тэарэтычная ф.

2. Будова і ўласцівасці, формы руху і змянення якой-н. матэрыі.

Ф. цвёрдага цела.

Ф. плазмы.

Ф. ядра.

|| прым. фізі́чны, -ая, -ае.