Verbum

фетышы́зм, -у, м.

1. Культ неадушаўлёных прадметаў у першабытных народаў.

2. Пакланенне фетышам (у 2 знач.), фетышызацыя чаго-н.

|| прым. фетышы́сцкі, -ая, -ае.

фехтава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем.

|| ж. фехтава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

фехтава́нне, -я, н.

Від спорту: мастацтва барацьбы на рапірах, шпагах, шаблях і пад.

фехтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Біцца на рапірах, шпагах, шаблях і пад.; займацца фехтаваннем.

|| прым. фехтава́льны, -ая, -ае.

фешэне́бельны, -ая, -ае.

Які адпавядае патрабаванням найлепшага густу і моды; элегантны, раскошны.

Ф. дом адпачынку.

|| наз. фешэне́бельнасць, -і, ж.

фе́я, -і, мн. -і, фей, ж.

У заходнееўрапейскай міфалогіі: істота жаночага полу, здольная рабіць цуды; чараўніца.

Добрая ф.

Злая ф.

фі́бра¹, -ы, мн. -ы, фібр і -аў, ж.

1. Валакно расліннай або жывёльнай тканкі (уст.).

2. перан., мн. У выразе: усімі фібрамі душы — вельмі моцна, страсна.

Ненавідзець усімі фібрамі душы.

Імкнуцца ўсімі фібрамі душы.

фі́бра², -ы, ж. (спец.).

Трывалая папяровая маса, апрацаваная хімічным спосабам і спрасаваная, якая замяняе скуру, а таксама з’яўляецца ізаляцыйным матэрыялам.

|| прым. фі́бравы, -ая, -ае.

Ф. чамадан.

фібро́ма, -ы, мн. -ы, -о́м, ж. (спец.).

Дабраякасная пухліна з валакністай злучальнай тканкі.

|| прым. фібро́мны, -ая, -ае і фібрамато́зны, -ая, -ае.

фі́га¹, -і, ДМ фі́зе, мн. -і, фіг, ж. (разм.).

Тое, што і дуля (у 2 знач.).

◊

Фіга з маслам — нічога, зусім нічога.

Фіга на талерцы — непрыемнасць для каго-н., прыхаваная ветлівасцю, далікатнасцю.