Verbum

малі́навы, -ая, -ае.

1. гл. маліны.

2. Цёмна-чырвоны, падобны да колеру спелых малін.

малі́наўка¹, -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Невялікая пералётная пеўчая птушка сямейства драздовых шэра-зеленаватага колеру з рыжымі грудзьмі.

малі́наўка², -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Гатунак летняй яблыні, а таксама яе буйныя ружаватыя кісла-салодкія плады.

малі́наўка³, -і, ДМ -наўцы, ж.

Настойка, прыгатаваная з ягад маліны.

малі́ннік, -у, м., зб.

Зараснік з кустоў маліны.

малі́ны, -лі́н, адз. -а, -ы, ж.

1. Паўхмызняковая расліна сямейства ружакветных з салодкімі чырвонымі ягадамі, а таксама самі яе ягады.

Лясныя м.

Садовыя м.

Не быць каліне малінаю (прыказка).

2. толькі адз. Аб чым-н. вельмі прыемным (разм.).

Не жыццё, а маліна.

|| прым. малі́навы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Малінавае варэнне.

малі́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. У веруючых: тэкст, які чытаецца, калі звяртаюцца да Бога ці святых.

Чытаць малітву.

2. Маленне, звяртанне з малітвай да Бога, святых.

М. скончылася.

|| прым. малі́твены, -ая, -ае і маліто́ўны, -ая, -ае.

М. спеў.

малі́твеннік і маліто́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Зборнік малітваў.

малі́цца, малю́ся, мо́лішся, мо́ліцца; незак.

1. Звяртацца з малітвай да Бога, святых.

М. перад абразамі.

2. перан., на каго-што. Вельмі моцна любіць, абагаўляць каго-, што-н.

М. на сына.

|| зак. памалі́цца, -малю́ся, -мо́лішся, -мо́ліцца (да 1 знач.).

|| наз. мале́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. мале́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

М. дом.

малі́ць, малю́, мо́ліш, мо́ліць; незак., каго (што).

Надта прасіць, выказваць просьбы.

М. аб памілаванні.

|| наз. мале́нне, -я, н.