малі́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. У веруючых: тэкст, які чытаецца, калі звяртаюцца да Бога ці святых.

Чытаць малітву.

2. Маленне, звяртанне з малітвай да Бога, святых.

М. скончылася.

|| прым. малі́твены, -ая, -ае і маліто́ўны, -ая, -ае.

М. спеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)