Verbum

рэкеці́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца рэкетам.

|| прым. рэкеці́рскі, -ая, -ае.

рэкла́ма, -ы, ж.

1. Апавяшчэнне рознымі спосабамі для стварэння шырокай вядомасці, прыцягнення спажыўцоў, гледачоў.

Гандлёвая р.

Шырокавяшчальная р.

Зрабіць рэкламу каму-н. (перан.: занадта расхваліць, разрэкламаваць).

2. Аб’ява з такім апавяшчэннем.

Светлавая р.

|| прым. рэкла́мны, -ая, -ае.

Р. характар артыкула (перан.: які рэкламуе што-н., хвалебны).

рэкламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Аб’явіць (аб’яўляць) пра каго-, што-н., карыстаючыся рэкламай.

Р. новую кнігу.

2. перан. Тое, што і расхваліць (разм.).

Р. свае поспехі.

|| наз. рэкламава́нне, -я, н.

рэклама́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Прэтэнзія на нізкую якасць тавараў з патрабаваннем пакрыцця страт.

На завод ідуць рэкламацыі.

|| прым. рэкламацы́йны, -ая, -ае.

рэкламі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто афармляе, робіць рэкламы.

|| ж. рэкламі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

рэ́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак., што і без дап. (разм.).

Сказаць што-н., абазвацца.

Р. слоўца (неабдумана, неасцярожна сказаць што-н.).

рэко́рд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Найлепшы вынік, дасягнуты ў працы, спорце.

Устанавіць сусветны р.

Пабіць чый-н. р.

Р. трываласці (перан.: вышэйшая ступень трываласці).

рэко́рдны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца рэкордам, найвышэйшы.

Рэкордныя вынікі.

Р. ўраджай.

Закончыць работу ў рэкордна (прысл.) кароткі тэрмін.

рэ́крут, -а, М -руце, мн. -ы, -аў, м.

У Расіі з 1705 па 1874 г.: салдат-навабранец.

Здаць у рэкруты (па воінскім абавязку). Пайсці ў рэкруты (па найме).

|| прым. рэкру́цкі, -ая, -ае.

Рэкруцкая павіннасць.

рэкру́тчына, -ы, ж.

У Расіі з 1705 па 1874 г.: рэкруцкая воінская павіннасць.