Verbum

фенамена́льны, -ая, -ае.

Выключны, незвычайны; выдатны па сваіх якасцях.

Фенаменальныя здольнасці.

Ф. голас.

|| наз. фенамена́льнасць, -і, ж.

фе́нікс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Міфалагічная птушка, якая валодае здольнасцю пры набліжэнні смерці згараць, а потым зноў узнікаць з попелу.

2. Сімвал вечнага абнаўлення.

Узнік, як ф. з попелу.

фені́л, -у, м.

Вуглевадародны радыкал² (у 2 знач.), астатак бензолу, што ўваходзіць у склад многіх арганічных злучэнняў.

|| прым. фені́лавы, -ая, -ае.

фено́л, -у, м.

Арганічнае злучэнне, вытворнае бензолу, араматычны вуглевадарод; карболавая кіслата.

|| прым. фено́лавы, -ая, -ае.

фено́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па феналогіі.

фено́мен, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Незвычайная, асаблівая з’ява, рэдкі факт.

2. Пра чалавека, які адрозніваецца выдатнымі здольнасцямі, талентам.

Ён быў феноменам розуму і высакароднасці.

фераспла́ў, -ла́ву, мн. -ла́вы, -ла́ваў, м. (спец.).

Сплаў жалеза з якім-н. іншым элементам.

|| прым. фераспла́ўны, -ая, -ае.

ферзь, ферзя́, мн. ферзі́, -ёў, м.

Самая моцная фігура ў шахматнай гульні.

|| прым. фе́рзевы, -ая, -ае.

Ф. гамбіт.

фе́рма¹, -ы, мн. -ы, ферм і -аў, ж.

1. Жывёлагадоўчая гаспадарка сельскагаспадарчага прадпрыемства.

Лепшая ў раёне малочная ф.

2. Прыватнае сельскагаспадарчае прадпрыемства, заснаванае на ўласнай або арандаванай зямлі.

фе́рма², -ы, мн. -ы, ферм і -аў, ж. (спец.).

Збудаванне, канструкцыя са злучаных між сабой металічных ці драўляных брусоў.

Маставая ф.

|| прым. фе́рмавы, -ая, -ае.