рэвалю́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Карэнны пераварот у жыцці грамадства, які прыводзіць да ліквідацыі старога грамадскага і палітычнага ладу і да перадачы ўлады ў рукі іншага класа.
Буржуазная р. (якая звяргае буржуазны лад і ўстанаўлівае ўладу перадавога класа). Кастрычніцкая р. 1917 г.
2. Карэнны пераварот, рэзкі скачкападобны пераход ад аднаго якаснага стану да другога.
Навукова-тэхнічная р.
|| прым. рэвалюцы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Р. час.
рэвалюцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Удзельнік рэвалюцыйнага руху, рэвалюцыі (у 1 знач.), прыхільнік рэвалюцыйных метадаў барацьбы, носьбіт рэвалюцыйных ідэй.
Прафесійны р. (які прысвяціў усяго сябе рэвалюцыйнай барацьбе).
2. Чалавек, які робіць пераварот, адкрывае новыя шляхі ў якой-н. галіне жыцця, навукі, вытворчасці.
Р. у паэзіі.
|| ж. рэвалюцыяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
рэвалюцыянізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; зак. і незак.
1. Прасякнуцца (прасякацца) рэвалюцыйнымі ідэямі.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змяніцца (змяняцца) карэнным чынам.
Тэхніка рэвалюцыянізавалася.
рэвалюцыянізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак.
1. каго-што. Пашырыць (пашыраць) рэвалюцыйныя ідэі сярод каго-, чаго-н.
2. што. Змяніць (змяняць) карэнным чынам.
Р. спосабы вытворчасці.
рэва́нш, -у, м.
Адплата за паражэнне (у вайне, у гульні).
Узяць р.
Матч-р.
|| прым. рэва́ншны, -ая, -ае (кніжн.).
рэваншы́зм, -у, м.
Агрэсіўная палітыка рэваншу пасля паражэння ў вайне.
|| прым. рэваншы́сцкі, -ая, -ае.
рэваншы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Прыхільнік рэваншызму
рэве́нь, -ю, м.
Травяністая расліна сямейства грэчкавых з тоўстымі каранямі і вялікім лісцем, маладыя чаранкі якой ужываюцца ў ежу.
|| прым. рэве́невы, -ая, -ае.
рэвера́нс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Пачцівы паклон з прысяданнем.
2. перан., звычайна мн. Перабольшанае выказванне пачцівасці, угодлівасці (іран.).
Рабіць рэверансы перад кім-н. (расшарквацца ў 2 знач.).
рэвізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак.
1. каго-што. Зрабіць (рабіць) рэвізію (у 1 знач.) каго-, чаго-н.
Р. магазін.
2. што. Падвергнуць (падвяргаць) рэвізіі (у 2 знач.; кніжн.).
Р. чые-н. погляды, вучэнне.
|| зак. таксама абрэвізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны (да 1 знач.).