Verbum

ры́бін гл. рыба.

ры́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж. (разм.).

Адна рыба, звычайна буйная.

ры́бка гл. рыба.

рыбнагля́д, -у, М -дзе, м. (афіц.).

Нагляд за выкананнем правіл рыбалоўства.

Дзяржаўны р.

|| прым. рыбнагля́дны, -ая, -ае.

ры́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па рыбалоўстве; работнік рыбных промыслаў.

ры́бны гл. рыба.

рыво́к, рыўка́, мн. рыўкі́, рыўко́ў, м.

1. Рэзкі, парывісты рух рукамі або целам.

Ускочыць на каня спрытным рыўком.

2. У цяжкай атлетыцы: пад’ём цяжару над галавой на выцягнутых руках адным бесперапынным рухам.

Вынікі ў рыўку.

3. перан. Рэзкае ўзмацненне, якое парушае агульны рытм работы.

Праца без рыўкоў.

|| прым. рыўко́вы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).

рыгары́зм, -у, м. (кніжн.).

Празмерная строгасць, прамалінейнасць у выкананні маральных прынцыпаў, у паводзінах.

|| прым. рыгарысты́чны, -ая, -ае.

рыгары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, які вызначаецца рыгарызмам.

|| ж. рыгары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

рыгарысты́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Схільны да рыгарызму.

Р. погляд на рэчы.

|| наз. рыгарысты́чнасць, -і, ж.