Verbum

фае́, нескл., н.

Памяшканне ў тэатры, кіно, клубе і пад. для адпачынку гледачоў у час антрактаў ці перад пачаткам спектакля.

фа́за, -ы, мн. -ы, фаз, ж.

1. Момант, этап, асобная стадыя ў развіцці і змяненні чаго-н.

Першая ф. месяца.

Вадкая ф.

Уступіць у новую фазу развіцця.

2. Асобная група абмотак генератара (спец.).

|| прым. фа́завы, -ая, -ае.

фаза́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая птушка сямейства фазанавых з яркім апярэннем у самцоў.

|| прым. фаза́навы, -ая, -ае.

фазатро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Паскаральнік цяжкіх зараджаных часціц.

фа́зіс, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Тое, што і фаза (у 1 знач.).

|| прым. фа́зісны, -ая, -ае.

файл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У інфарматыцы: блок інфармацыі або рэсурс для інфармацыі, даступны для камп’ютарных праграм.

Захоўванне файла.

Тэкставыя файлы.

2. Канцылярскі празрысты пакет для захоўвання паперы і дакументаў.

|| прым. фа́йлавы, -ая, -ае.

Файлавыя сістэмы.

фака́льны гл. фокус¹.

фа́кел, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асвятляльная прылада звычайна ў выглядзе палкі з наматаным на канцы прасмоленым пакуллем.

Запаліць ф.

2. Палаючы струмень газу або вадкасці ў выглядзе конуса, а таксама наогул конусападобнае полымя (спец.).

|| прым. фа́кельны, -ая, -ае.

фа́кельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто нясе факел у час шэсця, працэсіі.

2. Той, хто падпальвае што-н. пры дапамозе факела.

Факельшчыкі падпальвалі хаты.

|| ж. фа́кельшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

факі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мусульманскі манах, які даў абяцанне жабраваць; дэрвіш.

2. Вандроўны фокуснік ці дрэсіроўшчык.

|| прым. факі́рскі, -ая, -ае.