Verbum

рачко́м, прысл.

Тое, што і ракам.

рачні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Работнік рачнога транспарту.

рачны́ гл. рака, рэчка.

рачу́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Невялікая рэчка.

рачы́ны гл. рак¹.

раша́ючы, -ая, -ае.

Найбольш істотны, галоўны.

Рашаючая перамога.

○

Рашаючы голас — права галасаваць (на з’ездзе, канферэнцыі і пад.).

рашо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Загарадка, прыстасаванне з планак, металічных пруткоў, дроту і пад. (якія звычайна пераплятаюцца).

Аконная р.

Паддувальная р.

За рашотку садзіць (у турму).

○

Крышталічная рашотка — размяшчэнне атамаў і іонаў у крышталі, якое паўтараецца.

|| прым. рашо́тачны, -ая, -ае.

рашо́тны гл. рэшата.

ра́шпіль, -я, мн. -і, -яў, м.

Напільнік з буйна насечанымі зубчыкамі.

|| прым. ра́шпільны, -ая, -ае.

рашу́часць, -і, ж.

1. гл. рашучы.

2. Смеласць, гатоўнасць прыняць і ажыццявіць сваё рашэнне.

Праявіць р.