Verbum

фарфо́р, -у, м.

1. Мінеральная маса з высакаякасных гатункаў белай гліны.

Кубачкі з фарфору.

2. зб. Вырабы, посуд з такой масы.

Выстава фарфору 19 ст.

|| прым. фарфо́равы, -ая, -ае.

фарцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто займаецца спекуляцыяй рэчамі, звычайна перакупленымі ў чужаземцаў.

|| ж. фарцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. фарцо́ўшчыцкі, -ая, -ае.

фарш, -у, м.

1. Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы.

Курыны ф.

2. Любая здробненая начынка для страў.

Грыбны ф.

|| прым. фа́ршавы, -ая, -ае.

фаршма́к, -у, м.

Страва са здробненага мяса ці селядца, запечаных з бульбай, цыбуляй.

фаршырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Начыняць фаршам.

Ф. рыбу.

|| зак. зафаршырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. фаршырава́нне, -я, н. і фаршыро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

фарысе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. У Старажытнай Іўдзеі: член іўдзейскай секты, што вызначалася рэлігійным фанатызмам і дагматызмам.

2. перан. Крывадушны чалавек, ханжа.

|| ж. фарысе́йка, -і, ДМ -се́йцы, мн. -і, -се́ек.

|| прым. фарысе́йскі, -ая, -ае.

фарысе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Быць фарысеем, крывадушнічаць.

фарысе́йства, -а, н.

Паводзіны фарысея, крывадушнасць.

фарэ́йтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Фурман, які сядзіць на першым кані пры запрэжцы цугам.

|| прым. фарэ́йтарскі, -ая, -ае.

фарэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Тое, што і стронга.

|| прым. фарэ́левы, -ая, -ае і фарэ́льны, -ая, -ае.