Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

раскла́дванне² гл. разлажыць².

раскла́двацца гл. раскласціся¹, разлажыцца¹.

раскла́дваць гл. раскласці¹, разлажыць¹, разлажыць².

раскла́дка гл. раскласці¹.

раскладны́, -а́я, -о́е.

Такі, які можна разлажыць, рассунуць, разагнуць у месцах згібу.

Р. ложак.

раскладу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Лёгкі раскладны ложак.

Спаць на раскладушцы.

|| прым. раскладу́шачны, -ая, -ае.

раскла́няцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

Пакланіцца адзін аднаму пры сустрэчы або расставанні.

Ветліва р.

|| незак. раскла́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

раскласіфікава́ць гл. класіфікаваць.

раскла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены; зак., што.

1. Размясціць па розных месцах у пэўным парадку.

Р. тавары.

Р. яблыкі па кішэнях.

2. Палажыць, расправіўшы або разгарнуўшы.

Р. карту.

3. Размеркаваць паміж кім-н.

Р. растрачаную суму на траіх.

4. Склаўшы гаручы матэрыял, запаліць.

Р. вогнішча.

|| незак. расклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расклада́нне, -я, і н., раскла́дванне, -я, н., раскла́д, -у, М -дзе, м. і раскла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

раскла́сці², -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены; зак., што.

Вылучыць састаўныя часткі ў чым-н.

Р. ваду на вадарод і кісларод.

|| незак. расклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расклада́нне, -я, н.