раскла́дванне²
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэнніраскла́двацца
раскла́дваць
раскла́дка
раскладны́, -а́я, -о́е.
Такі, які можна разлажыць, рассунуць, разагнуць у месцах згібу.
раскладу́шка, -і,
Лёгкі раскладны ложак.
||
раскла́няцца, -яюся, -яешся, -яецца;
Пакланіцца адзін аднаму пры сустрэчы або расставанні.
||
раскласіфікава́ць
раскла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены;
1. Размясціць па розных месцах у пэўным парадку.
2. Палажыць, расправіўшы або разгарнуўшы.
3. Размеркаваць паміж кім
4. Склаўшы гаручы матэрыял, запаліць.
||
||
раскла́сці², -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены;
Вылучыць састаўныя часткі ў чым
||
||