Verbum

цуг

(польск. cug, ад ням. Zug)

1) доўгі рад, чарада жывёл, птушак, машын, якія рухаюцца адна за адной;

2) запрэжка, у якой коні ідуць гужам або парамі адзін за адным.

цу́глі

(польск. cugle, ад ням. Zügel)

два змацаваныя (накшталт ланцуга) жалезныя звяны, якія закладаюцца ў рот каню пры закілзванні.

цугтрамбо́н

(ад ням. Zug = ход + трамбон)

уст. трамбон з рассоўным трубчастым каленам, рухам якога змяняецца вышыня гуку.

цугцва́нг

(ням. Zugzwang, ад Zug = ход + Zwang = прымус)

вымушаны, нявыгадны ход у шахматнай гульні.