Verbum

люмба́га

(лац. lumbago)

востры боль у паясніцы, прастрэл.

люмба́льны

(ад лац. lumbus = паясніца)

паяснічны, які адносіцца да паясніцы, да паяснічнай вобласці (напр. л-ыя пазванкі).

лю́мен

(лац. lumen = святло)

адзінка вымярэння светлавога патоку ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная напружанню струменю святла ў 1 кандэлу.

люмено́метр

(ад люмен + -метр)

прыбор для вымярэння светлавога патоку ў люменах.

люмінагра́фія

(ад лац. lumen = святло + -графія)

спосаб прыгатавання копій малюнкаў або тэксту з выкарыстаннем рэчываў, што могуць свяціцца і наносяцца на кардон, на які кладуць арыгінал і фотаматэрыял.

люміна́л

(н.-лац. luminalis, ад лац. lumen = святло)

лякарства, якое ўжываецца пры бяссонніцы і іншых хваробах нервовай сістэмы.

люмінафо́ры

(ад лац. lumen = святло + -фор)

арганічныя і неарганічныя рэчывы, якія могуць свяціцца пад уздзеяннем знешніх фактараў; выкарыстоўваюцца ў вытворчасці лямп дзённага святла.

люмінесцэ́нцыя

(ад лац. lumen, -inis = святло + суфікс -escent, які азначае слабае дзеянне)

свячэнне рэчываў (люмінафораў), якое ўзбуджаецца знешнімі крыніцамі энергіі і не з’яўляецца цеплавым выпрамяненнем; выступае ў разнавіднасцях радыелюмінесцэнцыя, хемілюмінесцэнцыя, электралюмінесцэнцыя і інш.; гл. таксама фасфарасцэнцыя, флюарэсцэнцыя.

люміта́йп

(ад лац. lumen = святло + англ. tipe = адбітак)

электронная аднаапаратная літарапраекцыйная лагічная машына; забяспечвае атрыманне фотанабору шрыфтамі кегелю.

лю́мпен-пралетарыя́т

(ням. Lumpenproletariat)

дэкласаваныя слаі насельніцтва (басякі, жабракі, злачынцы).