Verbum

брава́да

(фр. bravade)

паказная храбрасць, дзёрзкая бязмэтная выхадка.

брава́лія

(н.-лац. browallia)

травяністая расліна сям. паслёнавых з блакітнымі або белымі кветкамі, пашыраная ў Цэнтр. і Паўд. Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

браві́раваць

(фр. braver)

пагарджаць чым-н. дзеля паказной храбрасці, рысавацца, выхваляцца сваёй сілай, спрытам і г.д.

браві́сіма

(іт. bravissimo)

вокліч, які азначае найвышэйшую ступень захаплення, пахвалы, адабрэння.

браву́рны

(фр. bravoure = храбрасць)

шумны, бадзёры, ажыўлены (напр. б. марш).

бра́вы

(фр. brave)

мужны з выгляду, маладзецкі; удалы.

брадзо́т

(нарв. bratsot, ад brad = раптоўны + sott = хвароба)

інфекцыйная хвароба авечак, якая паражае іх унутраныя органы і прыводзіць да гібелі.

брадыкарды́я

(ад гр. bradys = павольны + -кардыя)

мед. запаволены рытм сардэчных скарачэнняў.

брадыкінезі́я

(ад гр. bradys = павольны + -кінезія)

запавольванне актыўных і ўзгодненых рухаў чалавека або пазваночных жывёл, якое можа суправаджацца значным павышэннем мышачнага тонусу.

брадытэлі́я

(ад гр. bradys = павольны + telos = завяршэнне, вынік)

павольны тэмп эвалюцыйнага працэсу, уласцівы некаторым групам арганізмаў, напр. пласціністажабравым малюскам (параўн. гартэлія, тахітэлія).