Verbum

мусцье́рскі

(фр. moustier, ад Moustier = назва мястэчка на поўдні Францыі);

м-ая культура — пазнейшая культура ранняга палеаліту.

мутагене́з

(ад лац. muto = змяняю + -генез)

працэс узнікнення мутацый 1.

мутаге́нны

(ад лац. muto = змяняю + -генны)

які мае адносіны да мутагенаў, выклікае мутацыю 1.

мутаге́ны

(ад лац. muto = змяняю + -ген)

фізічныя, хімічныя і біялагічныя фактары, якія выклікаюць мутацыю.

мутазілі́ты

(ад ар. mu’tazila = якія адасобіліся)

прыхільнікі рацыяналістычнай плыні ў ісламе, што ўзнікла ў канцы 8 ст.

мута́нт

(лац. mutans, -ntis = які змяняе)

асобіна жывёл або раслін, якая ўзнікае ў выніку мутацыі.

мутарата́цыя

(ад лац. muto = змяняю + rotatio = вярчэнне)

уласцівасць раствораў аптычна актыўных злучэнняў з часам змяняць вярчэнне плоскасці палярызацыі.

мутаско́п

(ад лац. muto = змяняю + -скоп)

прататып кіно, від праекцыйнага апарата ў форме скрынкі, у якой праз акуляр можна бачыць рухомыя фотаздымкі.

мута́цыя

(ад mutatio = змяненне, змена)

1) рэзкае змяненне спадчынных уласцівасцей у жывёл і раслін (проціл. мадыфікацыя 3);

2) ломка голасу ў падлеткаў з наступленнем палавой спеласці.

мутацыяні́зм

(ад мутацыя)

канцэпцыя ў біялогіі, якая разглядае эвалюцыю як скачкападобны працэс, што адбываецца незалежна ад знешняга асяроддзя.