Verbum

бака́с

(фр. bécasse)

балотная птушка атрада сеўцападобных з доўгай тонкай дзюбай; аб’ект спартыўнага палявання.

бакау́т

(гал. pokhout)

вечназялёнае трапічнае дрэва сям. парналіставых з вельмі цвёрдай драўнінай, якое расце ў Цэнтр. і Паўд. Амерыцы; жалезнае дрэва.

бакбо́рт

(ням. Backbord)

левы борт судна.

бакелі́т

[ад бельг. L. Baekeland = прозвішча бельг. хіміка (1863—1944)]

штучная смала, якая выкарыстоўваецца ў фанернай і іншых галінах вытворчасці.

ба́кен

(гал. baken)

паплавок на якары, які ўстанаўліваецца на водных шляхах для абазначэння фарватэру і месцаў, небяспечных для плавання суднаў.

бакенба́рды

(ням. Backenbart, ад Backe = шчака + Bart = барада)

частка барады ад скроняў уздоўж шчок пры выгаленым падбародку.

бакла́га

гл. біклага.

баклажа́н

(перс. baklažan)

агародная расліна сям. паслёнавых, пашыраная пераважна ў тропіках і субтропіках, а таксама мясісты плод гэтай расліны сіняга або фіялетавага колеру; вырошчваецца на поўдні Беларусі.

бако́па

(н.-лац. bacopa)

травяністая расліна сям. залознікавых з мясістым лісцем на тоўстым сцябле, пашыраная ў балоцістых вадаёмах Паўд. і Цэнтр. Амерыкі; на Беларусі вядома як акварыумная.

бако́р

[ад ба(дэліт) + кар(унд)]

вогнетрывалы матэрыял з высокім змяшчэннем двухвокісу цырконію і гліназёму; выкарыстоўваецца для кладкі шклоплавільных печаў.