Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

валер’яне́ла

(н.-лац. valerianella)

травяністая расліна сям. валяр’янавых з ланцэтным лісцем і дробнымі блакітнавата-белымі кветкамі, пашыраная ў Еўропе і Паўн. Амерыцы; на Беларусі расце ў пасевах.

вале́т

(фр. valet)

чацвёртая па старшынству ігральная карта, малодшая за даму 4.

валёр

(фр. valeur = літар. каштоўнасць)

адценне тону ў межах аднаго колеру.

ва́лі

(тур. vali, ад ар. vali)

1) правіцель вілаету ў Турцыі;

2) генерал-губернатар у Іране.

валідо́л

(ад лац. validus = моцны + -ол)

лекавы прэпарат, здольны расшыраць сасуды і заспакойваць нервовую сістэму.

валі́за

(фр. valise)

1) паштовы мяшок дыпламатычнага кур’ера;

2) уст. тое, што і чамадан.

валі́н

(англ. valine)

адна з жыццёва неабходных амінакіслот, якая ўваходзіць у склад бялкоў і ўплывае на рост, функцыяніраванне нервовай сістэмы.

валісне́рыя

[н.-лац. vallisneria, ад іт. A. Vallisnieri = прозвішча іт. батаніка (памёр у 1730 г.)]

падводная травяністая расліна сям. жабнікавых са стужкападобным ярка-зялёным лісцем, пашыраная ў прэсных вадаёмах трапічных і субтрапічных зон; на Беларусі вядома як акварыумная.

вало́нія

(н.-лац. valonia)

1) зялёная водарасць класа сіфонавых, якая пашырана ў трапічных морах;

2) від наземных бруханогіх малюскаў, якія пашыраны ў Еўропе, Азіі і Паўн. Амерыцы.

валто́рна

(ням. Waldhorn = паляўнічы рог)

медны духавы музычны інструмент у выглядзе спіральна сагнутай трубы з шырокім раструбам.