Verbum

бібліяма́н

(ад бібліяманія)

чалавек, які захапляецца збіраннем кніг.

бібліяма́нія

(ад гр. biblion = кніга + манія)

захапленне збіраннем кніг, галоўным чынам старадрукаў і рэдкіх выданняў.

бібліята́ф

(ад гр. biblion = кніга + taphos = магіла)

«магільшчык кніг» — жартаўлівая назва ўласніка бібліятэкі, які не дазваляе іншым карыстацца ёю.

бібліятэ́ка

(лац. bibliotheca, ад гр. bibliotheke)

1) установа, якая збірае, захоўвае і выдае кнігі чытачам;

2) набор кніг, прызначаных для пэўнай групы чытачоў (напр. б. агранома, б. настаўніка);

3) набор кніг, якія знаходзяцца ў чыім-н. прыватным карыстанні.

бібліяфі́л

(ад гр. biblion = кніга + -філ)

аматар, знаўца, збіральнік рэдкіх выданняў кніг.

бібліяфі́льства

(ад бібліяфіл)

збіранне і вывучэнне рэдкіх і каштоўных выданняў.

бібо́п

(англ. bebop)

стыль т.зв. сучаснага джаза, які склаўся на пач. 1940-х гадоў у ЗША.

бібу́ла

(польск. bibuła, ад лац. bibulus = які прагна п’е)

1) порыстая папера, здольная ўбіраць і прапускаць вадкасць; прамакатка;

2) тонкая белая або каляровая папера, прызначаная для ўпрыгожвання або ўпакоўкі.

біва́к

(ням. Biwack)

стаянка войска па-за населеным пунктам; войска на прывале;

2) стаянка альпіністаў, турыстаў.

бівале́нты

(ад бі- + лац. valens, -ntis = моцны)

пары з’яднаных паміж сабой гамалагічных храмасом, якія ўтвараюцца пры дзяленні клетачнага ядра.