Verbum

берыліза́цыя

(ад берылій)

насычэнне берыліем паверхневага слою вырабаў са сталі і іншых сплаваў для надання ім большай цвёрдасці і вогнетрываласці.

беры́лій

(н.-лац. beryllium, ад гр. beryllos = берыл)

хімічны элемент, лёгкі светла-шэры метал.

бе́ры-бе́ры

(ад інд. beri = слабасць)

захворванне, выкліканае адсутнасцю ÿ ежы вітаміну В.

берэ́йтар

(ням. Bereiter)

1) спецыяліст, які аб’язджае коней, вучыць верхавой яздзе;

2) памочнік дрэсіроўшчыка коней у цырку.

берэ́т

(фр. béret)

круглы мужчынскі і жаночы галаўны ўбор без казырка.

бе́са

(фр. baisse)

экан. паніжэнне курсу біржавых папер.

бесало́л

[ад бе(ладонна) + салол]

лекавы прэпарат, які прымяняюць пры захворваннях страўнікава-кішачнага тракту, цыстытах і інш.

бесеме́р

[англ. H. Bessemer = прозвішча англ. інжынера (1813—1898)]

сталь, атрыманая з вадкага чыгуну шляхам прадзімання яго паветрам у канвертары.

бесемерава́ць

(ад бесемер)

атрымліваць сталь з вадкага чыгуну шляхам прадзімання яго паветрам у канвертары.

бест

(перс. best)

заснаванае на даўнім звычаі права недатыкальнасці некаторых месцаў у Іране (мячэцей, дамоў вышэйшага духавенства, іншаземных пасольстваў), адкуль чалавек, якога праследуе ўлада, не можа быць узяты сілай.