Verbum

берму́ды

(англ. Bermuda = Бермудскія астравы)

штаны да калена, свабодныя, з загладжанай складкай, звычайна з адваротамі.

бернардзі́нцы

(с.-лац. bernardini)

манахі каталіцкага ордэна, заснаванага ў 15 ст. пры касцёле святога Бернардзіна ў Кракаве; мелі больш строгі статут, чым францысканцы.

берсалье́ры

(іт. bersaglière, ад bersaglio = мішэнь, цэль)

стралковыя часці італьянскай арміі, раней — пяхотныя, зараз — самакатныя і матацыклетныя.

берсе́з

(фр. berceuse, ад bercer = гойдаць, калыхаць)

муз. калыханка, вакальны або інструментальны твор у рытме калыханкі.

бертале́таў

[ад фр. C. Berthollet = прозвішча фр. хіміка (1748—1822)];

б-а соль — хларат калію; выкарыстоўваецца пры вырабе запалак, выбуховых рэчываў, у медыцыне.

берталі́ды

[ад фр. C. Berthollet = прозвішча фр. хіміка (1748—1822)]

хімічныя злучэнні пераменнага складу (параўн. дальтаніды).

бертранды́т

(ад фр. E. Bertrand = прозвішча фр. мінералога)

мінерал класа сілікатаў, бясколерны, белы, радзей светла-ружовы і светла-жоўты са шкляным бляскам; руда берылію.

берыкао́ба

(груз. berikaoba)

грузінскі імправізаваны народны тэатр масак.

беры́л

(гр. beryllos)

мінерал класа сілікатаў жоўта-зялёнага, зеленавата-блакітнага або ружовага колеру;

празрысты б. — каштоўны камень (гл. аквамарын, ізумруд).

берылі́ды

(ад берылій)

злучэнні берылію з іншымі металамі; выкарыстоўваюцца ў авія- і ракетабудаванні, у электратэхніцы і інш.