Verbum

мулю́ра

(фр. moulure = разьбленне)

архіт. аблом, дэталь, профіль.

муля́ж

(фр. moulage)

злепак або мадэль прадмета ў натуральную велічыню, які выкарыстоўваецца ў якасці нагляднага дапаможніка пры выкладанні, а таксама для афармлення вітрын, у музейных экспазіцыях і інш.

му́ляр

(польск. mularz, ад с.-в ням. mūraere)

1) рабочы, які ўзводзіць будынкі з цэглы або каменю;

2) пячнік.

муміфіка́цыя

(ад мумія + -фікацыя)

ператварэнне трупа ў мумію.

му́мія​¹

(ст.-фр. mumie < ад. mūmijā, ад перс. mūm = воск)

1) труп чалавека ці жывёлы, захаваны ад гніення бальзаміраваннем або высахлы ў выніку пэўных умоў асяроддзя;

2) перан. худы, маларухомы чалавек.

му́мія​²

(ад. mūmijä, ад перс. mum = воск)

мінеральная фарба розных колераў (ад светла-чырвонага да чырванавата-карычневага).

му́нга

(н.-лац. mungo)

млекакормячае сям. віверавых шаравата-бурай афарбоўкі, пашыранае ў Афрыцы.

му́нгу

(манг. mungu)

разменная манета Манголіі, роўная сотай частцы тугрыка.

мундзі́р

(рус. мундир < ням. Montur, ад фр. monture = забеспячэнне)

ваеннае або цывільнае форменнае адзенне (для верхняй часткі цела).

муніцыпаліза́цыя

(фр. municipalisation, ад лац. municipalis = муніцыпальны)

прымусовая перадача маёмасці прыватных асоб у распараджэнне органаў гарадскога або сельскага самакіравання (муніцыпалітэтаў).