Verbum

бедла́м

(англ. bedlam)

1) лонданская псіхічная бальніца;

2) перан. неразбярыха, шум, вэрхал.

бе́дленд

(англ. bad lands = літар. дрэнныя землі)

рэзка расчлянёны рэльеф пустынных і паўпустынных раёнаў з заблытанай сеткай яроў і вузкіх грабянёў, што робіць яго непрыгодным для земляробства.

бедуі́ны

(ар. badauin = жыхары пустыні)

вандроўныя і паўвандроўныя арабы-жывёлаводы Аравійскага паўвострава і Паўн. Афрыкі (параўн. фелахі).

бедэ́кер

[ням. K. Baedeker = прозвішча ням. кнігавыдаўца (1801—1859)]

назва даведнікаў па розных краінах для турыстаў на нямецкай і іншых мовах, якія выдаюцца ў Германіі.

безаа́ры

(перс. bezoari)

утварэнні са шчыльна збітай шэрсці жывёл або валокнаў раслін, якія часам выяўляюць у страўніках жвачных жывёл.

безэ́

(фр. baiser = пацалунак)

пірожнае з узбітых яечных бялкоў і цукру.

бей

(тур. bey = князь)

тытул феадальнай знаці або службовых асоб у некаторых краінах Блізкага і Сярэд. Усходу.

бе́йдэвінд

(гал. bij de wind)

курс паруснага судна пры сустрэчна-бакавым ветры.

бе́йліф

(англ. bailiff)

памочнік шэрыфа ў англамоўных краінах.

бейні́т

[ад англ. E. Bain = прозвішча амер. металурга (1891—1978)]

структурная састаўляючая сталі, якая ўтвараецца ў выніку так званага прамежкавага ператварэння аўстэніту.