Verbum

ветэра́н

(лац. veteranus = стары, дасведчаны)

1) бывалы, вопытны воін (в. палка);

2) удзельнік вайны ў мінулым (в. вайны);

3) стары заслужаны работнік, дзеяч у якой-н. галіне (в. працы, в. сцэны).

ветэрына́р

(лац. veterinarius = які лечыць жывёлу)

спецыяліст па ветэрынарыі.

ветэрына́рыя

[п.-лац. (medicina) veterinaria = (лячэнне) жывёл]

1) навука пра хваробы жывёл і іх лячэнне;

2) лячэнне жывёл.

вібра-

(лац. vibro = дрыжу, вагаюся)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «вібрацыя».

вібрагра́ма

(ад вібра- + -грама)

запіс дрыжання цела, выкананы пры дапамозе вібрографа.

вібраізаля́цыя

(ад вібра- + ізаляцыя)

забеспячэнне плацін, машын і іншых аб’ектаў ад шкодных механічных ваганняў.

вібраскапі́я

(ад вібра- + -скапія)

даследаванне механічных ваганняў частак машын і канструкцый пры дапамозе вібраскопа.

вібраско́п

(ад вібра- + -скоп)

прыбор для назірання над механічнымі ваганнямі частак машын і канструкцый.

вібрастэ́нд

(ад вібра- + стэнд)

устаноўка для выпрабавання машын, апаратаў, прыбораў на вібрацыю.

вібра́та

(іт. vibrato, ад лац. vibrare = дрыжаць, вагацца)

спосаб выканання пры ігры на струнных музычных інструментах і пры спяванні, калі дрыжанне гуку, голасу дасягаецца дрыжаннем пальца левай рукі на струне або звязак галасавога апарата.