о́бер-пракуро́р
(ад обер- + пракурор)
1) службовая асоба, якая ўзначальвала дэпартамент Сената ў царскай Расіі;
2) вышэйшая службовая асоба, якая на правах міністра ўзначальвала Сінод у царскай Расіі.
Verbum
анлайнавы слоўнікСлоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuо́бер-шэ́нк
(віначэрпій віначэрп)
вышэйшы прыдворны чын 2-га класа ў Расійскай імперыі.
о́бер-яфрэ́йтар
(ад обер- + яфрэйтар)
старшы салдат у арміях некаторых еўрапейскіх краін.