о́бер-пракуро́р
(ад обер- + пракурор)
1) службовая асоба, якая ўзначальвала дэпартамент Сената ў царскай Расіі;
2) вышэйшая службовая асоба, якая на правах міністра ўзначальвала Сінод у царскай Расіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)