Verbum

салецы́зм

(лац. solecismus < гр. soloikismos, ад Soloi = назва горада ў Малой Азіі, дзе дрэнна валодалі грэчаскай мовай)

сінтаксічная памылка, няправільнасць у літаратурнай мове.

сале́я салея́

(лац. solium = крэсла, трон)

узвышэнне перад царкоўным іканастасам на ўсю яго даўжыню.

саліва́цыя

(с.-лац. salivatio, ад лац. saliva = сліна)

слінавыдзяленне; празмернае выдзяленне сліны як сімптом многіх захворванняў.

салі́д

(лац. solidus = цвёрды)

залатая старажытнарымская манета, роўная 1/72 залатога фунта (4,55 г).

саліда́рнасць

(фр. solidarité)

1) актыўнае спачуванне чыім-н. дзеянням; адзінства думак, інтарэсаў, поглядаў;

2) юр. сумесная адказнасць.

саліда́рны

(фр. solidaire)

1) які выяўляе згоду з кім-н., чым-н., агульнасць інтарэсаў, адзінства поглядаў;

2) юр. які нясе сумесную з кім-н. адказнасць.

салідарызава́цца

(польск. solidaryzować się, ад фр. se solidariser = аб’ядноўвацца)

выказваць сваю салідарнасць з кім-н., чым-н., агульнасць інтарэсаў, адзінства поглядаў.

салідарыза́цыя

(ад фр. solidariser = аб’ядноўваць)

выяўленне салідарнасці.

салі́дны

(фр. solide, ад лац. solidus = трывалы)

1) моцны, добра зроблены;

2) грунтоўны (напр. с-ая аргументацыя);

3) важны, аўтарытэтны (напр. с. вучоны);

4) мажны, поўны;

5) не вельмі малады, сталы (напр. с. узрост);

6) значны па памеру, сіле (напр. с. капітал).

салідо́л

(ад лац. solidus = густы + -ол)

густое рэчыва (сумесь мінеральнага масла і кальцыевага мыла), якое выкарыстоўваецца для змазвання хадавой часткі транспартных машын.