Verbum

бум​¹

(англ. boom)

1) паскораны рост вытворчасці, цэн і іншых эканамічных паказчыкаў;

2) перан. штучна ўзнятая шуміха вакол чаго-н. (напр. газетны б).

бум​²

(шв. bom = брус)

гімнастычны снарад для практыкаванняў у раўнавазе ў выглядзе гарызантальнага бруса на дзвюх стойках; бервяно.

бумера́нг

(англ. boomerang, ад аўстрал. boomerang)

кідальная зброя аўстралійцаў у форме серпавіднай завостранай палкі, якая ў выпадку промаху вяртаецца да кідальніка.

бумілерыёпсіс

(н.-лац. bumillenopsis)

аднаклетачная жоўта-зялёная водарасць сям. сцыядавых, якая трапляецца ў глебах.

буміле́рыя

(н.-лац. bumillena)

ніткаватая жоўта-зялёная водарасць сям. гетэротрыксавых, якая трапляецца ў глебах, азёрах.

бу́на

(ням. Buhne = перамычка)

дамба, высунутая ад берага ў бок мора або ракі для аховы берага або гідратэхнічнага збудавання ад размывання.

бу́нгала

(англ. bungalow, ад інд. bangla)

лёгкая загарадная пабудова з верандамі ў трапічных краінах, пераважна ў Індыі, Малайі.

бунд

(ідыш Bund = саюз)

сацыял-дэмакратычная арганізацыя «Усеагульны яўрэйскі рабочы саюз у Літве, Польшчы і Расіі» (1897—1921); аб’ядноўвала яўрэйскіх рамеснікаў Літвы, Беларусі, Польшчы.

бундэсба́нк

(ням. Bundesbank)

афіцыйная назва цэнтральнага эмісійнага банка ў Германіі (параўн. рэйхсбанк).

бундэсве́р

(ням. Bundeswehr, ад Bund = саюз + Wehr = абарона)

узброеныя сілы Германіі (параўн. вермахт, рэйхсвер).