Verbum

брыза́нтны

(фр. brisant = які драбіць)

разрыўны, здольны драбіць прадметы пры выбуху (напр. б. снарад).

брызе́нт

(рус. брезент, ад гал. presenning)

тоўстая непрамакальная парусіна; выкарыстоўваецца для вырабу палатак, чахлоў, тэнтаў і інш.

брызінгі́ды

(н.-лац. brisingidae)

сямейства глыбакаводных марскіх зорак.

брыі́ды

(н.-лац. bryidae, ад гр. bryon = мох)

падклас лістасцябловых імхоў; пашыраны па ўсім зямным шары; уплываюць на ўзнаўленне і стан дрэвастою, хмызнякоў, травяністых раслін, садзейнічаюць торфаўтварэнню; брыевыя імхі.

брыке́т

(фр. briquette, ад brique = цагліна)

спрасаваны ў выглядзе цагліны, пліткі дробны матэрыял (напр. тарфяны б.).

брыль

(польск. biyl, ад іт. ombrello = парасон)

1) казырок летняй шапкі;

2) капялюш (з палямі).

брылья́нт

(фр. briliant = літар. бліскучы)

ппучна агранёны і адшліфаваны алмаз.

брыльянці́н

(фр. brillantine)

касметычны сродак для валасоў, які надае ім бляск.

бры́ндызі

(іт. brindisi)

застольная песня ў італьянскай оперы.

бры́нза

(ад рум. brinza)

сыр з авечага малака.