obd.
= oberdeutsch – верхненямецкі, паўднёва-нямецкі
Óbdach
n -(e)s схо́вішча, прыту́лак, прыста́нішча
kein ~ háben — не мець прыту́лку, быць бяздо́мным
j-m ~ gewähren — даць прыту́лак каму́-н.
óbdachlos
a бяздо́мны, беспрыту́льны
Óbdachlose
sub m, f -n, -n бяздо́мны, -ая, беспрыту́льны, -ая
ein Asýl [Haus] für ~ — прыту́лак для бяздо́мных, начле́жка
Obduktión
f -, -en анатамі́раванне (трупа), аўто́псія