Kot
m -(e)s
1) бруд, нечысто́ты; кал, памёт
◊ j-n durch den ~ zíehen*, j-n in den ~ zíehen* [zérren, tréten*] — змяша́ць каго́-н. з гра́ззю, утапта́ць каго́-н. у гразь
2) геал. шлам, глей
Kótangens
m -, - матэм. ката́нгенс
Kotelétt
n -s, -e i -s (адбіўна́я) катле́та
Kotelétte
f -, -n
1) гл. Kotelett
2) бакенба́рды, ба́кі
Kótflügel
m -s - аўта гразеахо́ўнае крыло́
kótig
a бру́дны
Koton
[kɔ'tɔ˜:]
m -s, -s баво́ўна
kótzen
vi груб. ванітава́ць