Kíebitz
m -es, -e
1)
geméiner ~ — заал. кні́гаўка
2) бале́льшчык (пры гульні ў карты, шахматы)
kíebitzen
vi разм. бале́ць (назіраючы за гульнёй)
Kíefernwald
m -(e)s, -wälder сасно́вы [хваёвы] лес, хво́йнік, сасня́к
Kíeferorthopädie
f - хірургі́я скі́віцы і тва́ру
kíeken
vi дыял. глядзе́ць, пазіра́ць
Kíeker
j-n, etw. auf dem ~ háben — разм. мець [трыма́ць] каго́-н., што-н. на прыкме́це, нацэ́львацца на каго́-н., на што-н.
Kiel
I
m -(e)s, -e
1) ствол пяра́; пяро́
2) сцябло́
II
m -(e)s, -e кіль (у карабля)
Kíellegung
f -, -en закла́дка су́дна (на стапелі)