kämmen
1.
vt
1) прычэ́сваць, расчэ́сваць
das Haar in éinem Schéitel ~ — прычаса́цца на прабо́р
2) часа́ць (воўну)
3) вайск. прачэ́сваць (мясцовасць)
2.
(sich) прычэ́свацца
sich kléidsam ~ — зрабі́ць прычо́ску да тва́ру
Kämmeréi
f -, -en гіст. гарадско́е казначэ́йства
Kämpe
m -n, -n паэт. бае́ц, вая́р, геро́й
kämpfen
vi (für, um A) змага́цца, ваява́ць, бі́цца (за што-н.); (gegen A) змага́цца (супраць каго-н., чаго-н.)
mit óffenem Visíer ~ — змага́цца з адкры́тым забра́лам
für [um] den Fríeden ~ — змага́цца за мір
auf Lében und Tod ~ — змага́цца [бі́цца] не на жыццё, а на смерць
mit dem Láchen ~ — ледзь стры́мліваць смех
Kämpfer
m -s, - барацьбі́т, змага́р; бае́ц, вая́р
~ und Wáffen — pl вайск. жыва́я сі́ла і тэ́хніка
kämpferisch
1.
a баявы́, ваяўні́чы
ein ~es Lében — жыццё, по́ўнае барацьбы́
2.
adv па-баяво́му