Stuhl
m -(e)s, Stühle
1) крэ́сла
2) тэх. стані́на, стано́к
3) мед. стул
j-m den ~ vor die Tür sétzen — разм. вы́ставіць [вы́гнаць] каго́-н. (за дзве́ры)
der Päpstliche [A- postólische, Römische, Héilige] ~ — Па́пскі прасто́л
Stúhlgang
m -(e)s, -gänge мед. стул
Stúlle
f -, -n дыял. бутэрбро́д; скі́ба, лу́ста
◊ j-m etw. auf die ~ schmíeren — папрака́ць каго́-н. у чым-н.
Stúlpe
f -, -n манжэ́та, адваро́т; брыль (капелюша)
stumm
a
1) нямы́, не́мы
2) маўклі́вы
~e Gedánken — нявы́казаныя ду́мкі
j-n ~ machen — забі́ць каго́-н., прыму́сіць каго́-н. змаўча́ць наве́чна
Stúmme
sub m, f -n, -n нямы́, -ая, нямко́
Stúmmel
m -s, - рэ́шта, аста́так; ко́нчык; абру́бак; ага́рак (свечкі), недапа́лак
Stúmmheit
f -
1) немата́
2) маўча́нне, маўклі́васць
stumpf
a тупы́; тупано́сы
éine ~e Náse — кірпа́ты нос
2) ма́тавы, без бля́ску
3) перан. тупы́ абыя́кавы
~e Gléichgültigkeit — тупа́я абыцкавасць