Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aäbdefghiklmoöprtuüvz.
aädeioötuü

Bréchung

f -, -en

1) лама́нне

2) лінгв. пераламле́нне

3) парушэ́нне

Brei

m -(e)s, -e ка́ша; пюрэ́; ме́шанка

◊ um etw. (A) wie die Kátze um den héißen ~ herúmgehen* — не ве́даць, як падступі́цца (да чаго-н.)

víele Köche verdérben* den ~ — у сямі́ ня́нек дзіця́ без но́са

bréiig

a кашападо́бны

breit

a шыро́кі; разле́глы

zwei Méter ~ — шырынёй два ме́тры

◊ er hat éinen ~en Búckel — разм. на яго́ мо́жна навалі́ць усё, што хо́чаш

sich ~ máchen — рассе́сціся; развалі́цца; (ёмка) уладкава́цца; разм. задзіра́ць нос уго́ру

Bréite

f -, -n

1) шырыня́; абся́г

2) геагр. шырата́

etw. (A) in die ~ zíehen* — расця́гваць што-н.

in die ~ géhen* — шырэ́ць, таўсце́ць

bréiten

1.

vt

1) пашыра́ць

2) разго́ртваць; рассціла́ць

2.

(sich) пашыра́цца

2) распаўсю́джвацца

Bréitengrad

m -(e)s, -e геагр. гра́дус шыраты́

Bréitenkreis

m -es, -e геагр. парале́ль

bréitschlagen

* аддз. vt разм.

1) угавары́ць (каго-н.)

2) ашука́ць, абдуры́ць

bréitschultrig, bréitschulterig

a плячы́сты