stríegeln
vt
1) чы́сціць скрэ́блам
2) чы́сціць, прылі́зваць; упрыго́жваць
gestríegelt und gebügelt — апра́нуты з іго́лачкі
3) крытыкава́ць; дражні́ць; злава́ць
Stríemen
m -s, - паласа́, сіня́к, рубе́ц, кровападцёк (ад удару)
stríezen
vt дыял. му́чыць, цві́чыць
strikt
1.
a пэўны, дакла́дны
~er Beféhl — стро́гі зага́д
2.
adv неадкла́дна; катэгары́чна
etw. ~ áblehnen — катэгары́чна адхіля́ць што-н.
Stríppe
f -, -n
1) штры́пка
2) пятля́; ву́шка
3) вяро́вачка
j-n an der ~ háben — разм. трыма́ць каго́-н. у сваі́х рука́х; падпара́дкаваць каго́-н. сабе́ [сваёй во́лі]
4) разм. тэлефо́нны про́вад
dáuernd an der ~ hängen* — гадзі́намі вісе́ць на тэлефо́не
stríttig
a спрэ́чны
~e Fráge — спрэ́чнае пыта́нне