Laus
f -, Läuse во́ш(ка); pl во́шы
◊ ihm ist éine ~ über die Léber geláufen [gekróchen] — разм. ён не ў гумо́ры [не ў настро́і]
◊ j-m Läuse in den Pelz sétzen — разм. рабі́ць каму́-н. непрые́мнасці
Láusbub, Láusbube
m -n, -n разм. блазню́к, жэўжык, сваво́льнік, ві́сус
láuschen
vi
1) (D) прыслухо́ўвацца
2) падслухо́ўваць; віжава́ць
Láuscher
m -s, -
1) паляўн. ву́ха (ваўка, лісіцы)
2) той, хто падслухо́ўвае; шпі- ён, віж
láuschig
a ці́хі; уту́льны; адасо́блены
láusen
1.
vt шука́ць во́шай (у каго-н.)
2.
(sich) шука́ць во́шай (у сябе)
láusig
a
1) вашы́вы
2) разм. абы-які́, ва́рты жа́лю
laut
I
1.
a гу́чны, шу́мны; галаслі́вы
~ wérden — стаць вядо́мым, пашы́рыцца, распаўсю́дзіцца
2.
adv гу́чна, галаслі́ва, шу́мна
II
prp (G) адпаве́дна, па(во́дле), у адпаве́днасці з…, зго́дна з…