stumm
a
1) нямы́, не́мы
2) маўклі́вы
~e Gedánken — нявы́казаныя ду́мкі
j-n ~ machen — забі́ць каго́-н., прыму́сіць каго́-н. змаўча́ць наве́чна
Stúmme
sub m, f -n, -n нямы́, -ая, нямко́
Stúmmel
m -s, - рэ́шта, аста́так; ко́нчык; абру́бак; ага́рак (свечкі), недапа́лак
Stúmmheit
f -
1) немата́
2) маўча́нне, маўклі́васць
stumpf
a тупы́; тупано́сы
éine ~e Náse — кірпа́ты нос
2) ма́тавы, без бля́ску
3) перан. тупы́ абыя́кавы
~e Gléichgültigkeit — тупа́я абыцкавасць
Stumpf
m -(e)s, Stümpfe
1) аста́так, ко́нчык
2) пень
◊ mit ~ und Stiel áusrotten [vertílgen] — вы́караніць, вы́нішчыць з ко́ранем
stúmpfnasig
a з кірпа́тым но́сам, кірпано́сы
Stúmpfsinn
m -s ту́пасць, тупава́тасць