Tátterich
m -s разм. ліхама́нка, калату́н
Tau
I
m -(e)s раса́
vor ~ und Tag — чуць свет, до́світкам, на до́світку; яшчэ́ і на дзень не займа́лася
gefrórener ~ — шэ́рань
◊ der hört den ~ fállen — разм. ён выдае́ з сябе́ ўсёве́да
II
n -(e)s, -e кана́т, лі́на, трос
taub
a
1) глухі́
er ist auf éinem Ohr — ~ ён глухі́ на адно́ ву́ха
sich ~ stéllen — удава́ць з сябе́ глухо́га
2) зняме́лы, засты́лы
die Füße sind mir ~ gewórden — у мяне́ аняме́лі [здранцве́лі] но́гі
mach mir den Kopf nicht ~! — не дуры́ мне галаву́!
2) пусты́, бяспло́дны
~e Ähren — пусты́я каласы́
~e Blüte — пустацве́т
Táube
I
f -, -n го́луб, галу́бка
~n im Kopf háben — мець бзік у галаве́, быць дзіўнава́тым
II
sub m, f -n, -n глухі́, глуха́я
Táubenschlag
m -s, -schläge галубя́тня