dánken
vi
1) (j-m für etw. a) дзя́каваць (каму-н. за што-н.)
dánke! — дзя́куй
déine Mühe dankt dir níemand — ніхто́ не ацэ́ніць твае́ намага́нні
j-m, éiner Sáche (D) ~ — быць абавя́заным каму́-н., чаму́-н.
2) адка́зваць (на прывітанне, запрашэнне)
dánkenswert, dánkens würdig
a ва́рты падзя́кі, які́ заслуго́ўвае падзя́кі
éine ~e Áufgabe — удзя́чнае зада́нне
Dánkesbezeigung
f -, -en выка́званне [до́каз] падзя́кі
dann
adv тады́, по́тым, заты́м
~ und wann — ча́сам, зрэ́дку, зрэ́дчас, раз-по́раз
~ und ~ — тады́-та
darán
(разм. dran) [dáran] adv
1) на гэ́тым [тым, ім, ёй, іх]; на гэ́та [то́е, яго́, яе́, іх]; да гэ́тага [таго́]
wer ist ~ ? — чыц чарга́?
es ist nichts ~ — гэ́та нічо́га не ва́рта, гэ́та дро́бязі
ich bin übel ~ — мне даво́дзіцца ту́га, мае́ спра́вы дрэ́нныя
darángehen
* vi (s) (рас)пачына́ць (што-н.), бра́цца (за што-н.)
daránliegen
* vi зале́жаць (ад чаго-н.)
es liegt mir viel ~ — гэ́та для мяне́ (ве́льмі) ва́жна