Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

ufguss

m -es, -güsse насто́йка, зава́рка

ufhaben

* vt

1) мець на сабе́

den Hut ~ — быць у капелюшы́

2) мець (што-н.) адчы́неным [расшпі́леным]

3) мець зада́нне

er hat viel auf — яму́ мно́га зада́дзена

ufhacken

vt

1) падко́пваць, рыхлі́ць (матыкай)

2) рассяка́ць

ufhaken

vt

1) ве́шаць на кручо́к

2) расшпі́льваць гаплі́к

ufhalsen

vt (j-m) разм. навя́зваць (каму-н. што-н.); узва́льваць (на каго-н. што-н.)

ufhalten

*

1.

vt

1) затры́мліваць, спыня́ць; арыштава́ць

2) трыма́ць адчы́неным

die ugen ~ — не закрыва́ць вачэ́й

2.

(sich)

1) затры́млівацца

sich unterwgs ~ — спыні́цца [затрыма́цца] на шляху́

2) (bei D) затрыма́цца (на чым-н.)

sich im Frien ~ — быць на паве́тры

ufhängen

1.

vt ве́шаць; (па)разве́шваць

2.

(sich) паве́сіцца

ufhänger

m -s, -

1) ве́шалка (у вопратцы)

2) наго́да, падста́ва (для напісання газетнага артыкула)

ufhäufen

vt

1) зграба́ць, зва́льваць (у кучу); нагрува́шчваць

2) збіра́ць, нако́пліваць

ufhäufung

f -, -en

1) нагрува́шчванне

2) эк. накапле́нне