stámmen
vi (s)
1) (aus D) пахо́дзіць (з), прынале́жаць па нараджэ́нні (да); быць ро́дам (адкуль-н.)
2) (aus D) пахо́дзіць, быць запазы́чаным
díeses Wort stammt aus dem Énglischen — гэ́тае сло́ва англі́йскага пахо́джання
3) (von D) нале́жаць
das Gedícht stammt von Góethe — гэ́ты верш (нале́жыць) Гётэ
Stámmgast
m -es, gäste заўсёднік (кафэ і да т.п.)
Stámmhalter
m -s, - прадаўжа́льнік ро́ду
Stámmkunde
m -n, -n заўсёднік, ста́лы [пастая́нны] кліе́нт
Stámmlokal
n -s, -e кавя́рня з пастая́нным скла́дам наве́д(валь)нікаў, кавя́рня заўсёднікаў
Stámmrolle
f -, -n вайск. спіс асабо́вага скла́ду ча́сці
Stámmsitz
m -es, -e
1) ста́лае [пастая́ннае] месцазнахо́джанне
2) пастая́ннае ме́сца (у тэатры і г.д.)
Stámmspieler
m -s, - спарт. гуле́ц [ігро́к] асно́ўнага скла́ду кама́нды
Stámmtisch
m -es, -e стол заўсёднікаў