áufgreifen
1.
1) падхо́пліваць, падхва́тваць
2) схапі́ць (злодзея)
2.
áufgreifen
1.
1) падхо́пліваць, падхва́тваць
2) схапі́ць (злодзея)
2.
aufgrúnd
(G, von
Áufguss
áufhaben
1) мець на сабе́
2) мець (
3) мець зада́нне
áufhacken
1) падко́пваць, рыхлі́ць (матыкай)
2) рассяка́ць
áufhaken
1) ве́шаць на кручо́к
2) расшпі́льваць гаплі́к
áufhalsen
áufhalten
1.
1) затры́мліваць, спыня́ць; арыштава́ць
2) трыма́ць адчы́неным
2.
1) затры́млівацца
2) (bei
áufhängen
1.
2.
Áufhänger
1) ве́шалка (у вопратцы)
2) наго́да, падста́ва (для напісання газетнага артыкула)