Вы́цераб ’высека; выкарчаваная для пасеву зямля’ (БРС, Сцяшк., Яшк.), вы́церабы ’поле на месцы расчышчанага лесу’ (Інстр. I). Польск. wytrzeba ’тс’. Ад выцерабіць (гл. церабіць). У іншых слав. мовах беспрыставачныя ўтварэнні, напр., рус. те́реб, укр. теребі́вля, польск. trzebież і г. д.
Вы́церак ’месца ў пасевах збажыны, дзе ляжаў чалавек’ (Яшк.). Ад выцерці (гл. церці) з суф. ‑ак.
Выцёр ’шомпал’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. wycior ’тс’.
Выціна́нка ’папяровая фіранка з выразанымі ўзорамі’ (З нар. сл., гродз.). З польск. wycinanka ’тс’ (Крамко, З нар. сл.), якое да wycinać (гл. тнуць).
Выціна́ць ’найграваць, напяваць’ (БРС); ’патончвацца ў ігры, спеве’ (Касп.); ’пець не словамі, а мелодыяй’ (Бір. Дзярж.), вытнуць ’выдатна сыграць на чым-небудзь’ (Сцяшк.). Укр. витина́ти ’высякаць, выразаць’; ’рабіць што-небудзь з запалам, з сілай (витина́ти гопака)’, польск. wycinać ’тс’. Да тнуць, цінаць (гл.). У семантычных адносінах параўн. рус. откалывать (трепака).
Выцмы́га ’прайдоха, прайдзісвет’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Ад выцмыгаць (гл. цмыгаць) ’выбегаць, вынюхаць, выцягаць’.
Вы́цубіць ’не спяшаючыся, неадрыўна выпіць чаго-небудзь многа’ (Янк. III). Відавочна, сапсаваная форма выцудзіць ад цудзіць, цуджу ’цадзіць, піць многа’ (гл.), рус. цедить ’тс’.
Выць ’вокліч, якім адганяюць парасят’ (Мядзв., З нар. сл.). Гл. вецю‑вецю.
Вы́цяжка ’суцэльныя загатоўкі для ботаў’ (Інстр. I, Янк. II), выцяжкі ’тс’ (Сцяшк.). Рус. вы́тяжка, укр. ви́тяжка ’тс’. Да выцягваць (гл. цягаць).