Адпушы́ць ’вылаяць, аблаяць’ (Юрч.). Гл. пушыць, пух.
Адпэ́ндзіць ’выправадзіць’ (Шат.) < польск. odpędzić.
Адпя́трыць ’адсохнуць’, гл. пятры ’цапкі, столь у асеці з жэрдак, на якую кладуцца снапы для сушкі’ (Бяльк.).