Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшюя
аеёіоуыя

ве́ска Населены пункт сельскага тыпу (Слуцк. пав. Сержп. Грам. 48). Тое ж ўёска (Ст.-дар.).

□ в. Веска Староб.

весь

1. Сельскі населены пункт (Слуцк. Сержп.).

2. Стар. Поле, ралля (Грыг. 1850).

весялу́ха

1. Лес з бяроз павіслых Betula Trendula Rpth; бярэзнік (Дубр., Крыч. Меер 1786, 115).

2. Рознакаляровая вясёлка на небе (Ваўк. Сцяшк., Глуск. Янк. II., Маз., Росл. пав. Дабр., р. Пціч Серб. 1915, паўдн. ч. Слуцк. пав. Сержп. Прымхі, 12, Ст.-дар.).

весяльні́к Лес з бяроз Betula verrucosa Ehrn. (Лёзн.).

ве́тліца Вярбовыя прысады каля дарогі (Слуцк.).

ве́цер

1. Адкрытае, ветранае месца (Слаўг.).

2. Веснавы вецер (Жытк.). Тое ж вецёр (Жытк.).

3. Віхор (Слаўг.).

ве́шка Тое, што і вітка 1, 2 (Слаўг.).

вешняк Вадзяны млын, які працуе толькі пры высокім узроўні веснавой вады (АВК, 4).

вёска Населены пункт у сельскай мясцовасці, сялянская аселасць (БРС). Тое ж в'ёска (Ст.-дар.), вёзка (Ветк., Віц., Дубр., Маг.), веска (Дзіс. Дабр. ч. IV, 219). Параўн.: вёску Березовку (1708) Слаўг. (Лісты Пятра I, т. 8, вып. 2, 1951, 731, 732).

□ в. Вёска Люб.

ві́гар Глыбокае месца на балоце, яма, запоўненая ілам, вадой; азярына (Харомск Палессе Талст.).