Verbum

бо́львар Фальварак (Слаўг.).

□ ур. Больвар (поле) каля в. Рабавічы Слаўг., ур. Больвар (востраў) каля р. Ляснянкі Слаўг.

бом

1. Выгаралая глыбокая яма ў тарфяным балоце, якая запоўнена вадой (Палессе Талст.).

2. Глыбокая яма ў рацэ (Палессе Талст.).

бон

1. Тое, што і бом (Палессе Талст.).

2. Месца, дзе рыбакі выцягваюць з вады сетку (Стол.).

бо́нда У актах. Доля, участак, асабліва зямлі, які даецца за выслугу (Нас. АУ).

бор

1. Чысты, стары, сасновы лес (БРС); хваёвы ці сасновы лес на высокім месцы, на сухім грудзе (Палессе Талст., Ст.-дар., Стаўбц.).

2. Высокі стары лес з розных парод (Ветк., Жытк., Сал., Стол.). Тое ж бор чорны (лісцёвы лес), бор кра́сны (лес сасновы і яловы) (Грыг. 1850).

4. Высокае сухое месца (Жытк.).

5. Пясчаная зямля (Жытк., Стол.).

6. Невялікая ўзвышанасць, пагорак, сопка (в. Арэхава Палессе Талст.).

□ ур. Бор (поле) каля в. Горск Кобр., в. Бор Маладз., Пух.

бо́ртня

У актах.

1. Дрэва з вулеем пчол у ствале; борць (Грыг. 1850).

2. Дрэва з межавымі знакамі. Бортня вейская — мяжа або граніца паселішча. Бортня ралейная — мяжа палявая (Грыг. 1850).

бо́хат Самае глыбокае месца ў ручаі або ў невялікай рэчцы (Тал. Мядзв.).

брадзі́шча Месца, дзе знаходзіцца брод цераз раку (Грыг. 1850).

брадо́к

1. Невялікі і неглыбокі брод (Ветк., Слаўг.).

2. Невялікая ўпадзіна з вадой, якая знаходзіцца недалёка ад вытокаў ручая (Слаўг.).

□ ур. Брадок каля в. Лясная Слаўг.

бра́ма Стар. Застава каля горада (Маг. губ. вед., 1854,792).