Verbum

суго́рак

1. Невялікі ўзгорак (Лёзн.). Тое ж сугор (Лёзн.).

2. Гурба снегу (Лёзн.).

су́грава Зацішнае, сонечнае месца (Слаўг.). Тое ж су́граў (Слаўг.).

су́дня Ст.-бел. Месца старажытнага суда.

□ р. Су́дня, в. Судня Віц. (Рам. Мат.), в. Су́днікі Кузн., Валож.

сукме́ннік Невялікае ўзвышэнне на балоце з менш цвёрдай глебай, чым каля грудка; падсохлая глеба каля берага (Зах. Палессе Талст.).

сукнава́льня Майстэрня, у якой валілі сукно (БРС).

сумёт Гурба намеценага снегу (БРС). Тое ж сугроб (Ветк., Лёзн., Крыч., Рэч., Слаўг., Хоц. Бяльк.), ку́ча, сугон, сугор (Слаўг.).

су́песак

1. Глеба з сумесі гліны і пяску (БРС); пескаватая зямля (Росл. Дабр., Стол.). Тое ж су́песь (Слаўг.).

2. Чарназёмная глеба з прымессю пяску (Стол.).

супе́сак Пясчаны намыў з рэдкай травой і парасткамі лазы (Рэч.); замыты пяском луг (Слаўг.). Тое ж супе́зак (Слаўг.).

су́плаў Дрыгва, плаў (Пар.).

су́ткі

1. Праход паміж гумнамі (Жытк.).

2. Вузкі прамежак паміж глухімі сценамі суседніх хат, дзе амаль сыходзяцца стрэхі (Рэч., Сал., Слуцк. Сержп. Грам., 48, Ст.-дар., Стол.). Тое ж суток (Жытк.), су́тачкі (Рэч., Сал., Ст.-дар.), су́дачкі (Глуск. Янк. I, Жытк., Стол.).