Verbum

скро́зьдо́нне Вельмі глыбокая яма карставага паходжання; бездань (Слаўг.). Тое ж ско̀рзьдо́нне, скро̀зьдо́нніца (Слаўг.).

скрыж Камяністая грыва пад вадой (Гродз.).

скрыжава́нне Месца, дзе перасякаюцца дзве дарогі, вуліцы (БРС). Тое ж скрыжава́нні (Рэч.), скрыжаве́нь, скрыжня́ (Слаўг.).

скры́ня Упадзіна, лагчына, якая нагадвае сабой скрыню (Уш.).

□ ур. Скрыня (лог) каля в. Воталава Уш.

скры́п'е Месца, дзе багата на дубовых пнях, карэннях расце грыбоў-паразітаў скрыпніку Agaricus procerus (Слаўг.). Тое ж скры́пнік, скры́пень (Слаўг.), скры́пель (Усх. Палессе, Рэч. Moszyński. O sposobach badania kultury materialnej prasłowian, 1962, 122, Слаўг.).

□ ур. і б. пас. Скрып'е каля в. Целяшы Слаўг.

ску́дзель Гліна (Даль, IV, 212).

□ г. п. Скідзель Гродз. вобл.

слабада́

1. Ст.-бел. Пасяленне, якое карысталася «свабодай», павіннаснымі льготамі (АЛМ, I, 207). Тое ж Ст.-бел. слабодка.

2. Вуліца ў два рады хат.

3. Прыгарад, прадмесце.

4. Галоўная вуліца, цэнтр вёскі (Дзятлавічы Гом. Радч., стар. XIV).

□ вв. Красная Слабада, Крывая Слабада (Лебядзёўка) Слаўг., вв. Чарсвя́цкая Слабада і Гушчанская Слабада Уш., в. Слабодка Бых.

слаці́на Крыніца з салёнай вадой; саляварня (Бяр., 116). Тое ж росул (1596 «Лексіс» Л. Зізанія Хрэст. па гіст. бел. м. 1961, 256; Бяр. 1627, 116).

след

1. Адбітак чаго-небудзь (нагі, калёс) на траве, раллі, засеву, пяску (БРС).

2. Каляіна на дарозе і месца, дзе ступае запрэжаны конь (Лёзн., Слаўг.).

3. Паласа за бараной пры баранаванні (Слаўг.); месца на лузе, па якому цягнулі капу сена (Слаўг.).

3. Дарога (Нас. АУ); сцежка (Слаўг.).

4. Часовая мяжа на сенажаці паміж участкамі (Слаўг.).

5. Тонкая нітка ледзь бачнай удалечыні шашы, дарожкі, сцежкі паміж дзялянкамі ў лесе (Слаўг.).

6. Старая мера зямлі (Станг, 74); участак, які апрацоўваецца сіламі аднаго чалавека (Ашм. 1485 Записки ЛМ, III книга Ул.-Буд. 1889, 206— 207).

сліво́ўнік Слівавы сад; насаджэнні сліў Prunus domestica L. (Віл., Слаўг.). Тое ж сліўня́к, слі́вашнік (Слаўг.), слі́ўнік (Жытк., Слаўг., Ст.-дар., Стол.).