Verbum

лагу́н Паглыбленне, упадзіна з вадой; азярына (Слуцк., Сержп. Прымхі, 24).

□ ур. Лагуны́ Віц. (Рам. Мат.).

лагчы́на Шырокая нізіна; мокрае месца, глыбокая даліна, яма (БРС). Тое ж лагчаві́на (Слаўг.), лахчы́на (Нас.), лашчы́на (Беш. Касп., Ветк., Касц. Бяльк., Лёзн., Рэч., Слаўг.), лашчаві́на (Беш. Касп.), лашчына́, лашчы́ніна, лашчэ́віна (Слаўг.).

□ ур. Вязовая лашчы́на ці Вязовы лог (сенажаць, кусты) каля в. Ка́біна Гара́ Слаўг.

лажбаві́на Месца паміж узгоркамі; катлавіна, лагчына (Слаўг.).

лажбаві́нка Нізкае месца на дарозе (Рэч.).

лажбі́на Нізіна, месца паміж гор, пагоркаў (Слаўг., Шчуч.). Тое ж лажбіна́ (Пол.), лажбя́к (Слаўг., Пол.) .

□ ур. Лажбі́на (луг на беразе Нёмана, які парос лесам) каля в. Дакубава Гродз.

лажкаві́на́ Кавалак логу сярод пасеву, лесу, за агародамі (Слаўг.). Тое ж лажок (Ветк., Слаўг.).

□ ур. Лажкі́ (лог) каля в. Серкаўка Слаўг., ур. Бантэеў Лажок (поле) каля в. Целяшы Слаўг.

лаза́ Зараснік Salix viminalis L. (БРС) і Salix fragilis L. (Крыч., Слаўг.).

□ в. Лозы Уш., ур. Лаза́ (луг) каля в. Бабінавічы Арш., ур. Лазовыя (лог, поле) каля в. Бязуевічы Слаўг.

ла́зня

1. Будынак, у якім мыюцца (БРС).

2. Гара са стромымі схіламі, на якой былі капліцы, касцёл (Бяс., 67).

лазня́к Месца, зарослае ніцай лазой, вербалозам (БРС). Тое ж лазовішча, лазовічча, лазоўе, лазоўвічышча, лазовінне (Слаўг.), лазовіе (Чав. Лемц.).

лакно́

1. Месца ў рачной старыцы, якое зарасло травой (Жытк.).

2. Глыбокае месца сярод багны, дзе вада не замярзае (Жытк.).